අනේක ජාති සංසාරං

අනේක ජාති සංසාරං - සද්ධා විස්සං අනිබ්බිසං
ගහකාරකං ගවේසන්තෝ - දුක්ඛා ජාති පුනප්පුනං
ගහකාරක දිට්ඨොසි - පුන ගේහං නකා හසි
සබ්බා තේ ඵාසුකා භග්ගා - ගහකූටං විසංඛිතං
විසංඛාර ගතං චිත්තං - තණ්හා නං ඛය මජ්ඣගා


යළි ඉපදීම දුකකි. එහෙයින් මේ පඤ්චස්කන්ධය නමැති ගෙය තනන වඩුවා සොයා ඇවිද්දෙමි. දක්නට නොලැබිණි. දැන් මම ඒ වඩුවා දිටිමි. යළි නුඹට මේ පඤ්චස්කන්ධ ගෙය තනන්නට නොලැබේ. ගෙයි පරාළ බිඳ දැමුවෙමි. කැණිමඬල සුන් කළෙමි. මගේ සිත නිවනට පිවිසිණි. තණ්හාවේ ගෙවීම නමැති රහත් බවට පැමිණියෙමි.

ධර්මය

එන්න ධර්මය දකින්න....

අනේ...!!!
අන්ධ මට ඇහැක් දෙන්න...
ඔබ බලා අවසන් වූ,
දෙනෙත් පරිත්‍යාග කරනතෙක් තව කෙනෙක්,
මග බලන් සිටියි.....
-අක්ෂි දාන ව්‍යාපාරය-

බෑ පුතුනේ,
මගේ ඇස් දෙක අන්ධ ඔබට දෙන්න....

මගේ වයස අදට අවූරුදු 68 ක් වෙනවා.
පාසල් ගියා. විභාග පාස් කළා, රැකියා කළා,
විවාහ උනා, දරුවන් හැදුවා,
සමාජ වැඩ කළා, සතුටු උනා, දුක් උනා,
ජරාවට ගියා, මරණයට ළං වුනා.

මෙච්චර කලක් ගත වන තුරු මගේ ඇස් දෙක,
මා රවටා ඇති බව මට තේරුනේ මෑතකදීය,
මගේ ඇස් දෙක අවලස්සන දෑ ලස්සන කර පෙන්නුවා.
අමිහිරි දර්ශන මිහිරි කර පෙන්නුවා,
ජරාවට යන දෑ සුන්දර කර පෙන්නුවා,

පුතේ!
ඇස මා රැවටු නිසා,
මම රාගයෙන් පිච්චුනා, ද්වේශයෙන් දෑවූනා
මෝඩකමින් අතරමං වූනා,
මගේ සංසාරය තව තවත් දික් කර ගත්තා,

පුතුනේ, මේ සත්‍යය මටම වැටහුනේ මෑතක දී ය,
දැන් මම, මගේ දෑසින් රුප දැක,
එහි ආස්වාදය නොවිදීමට වෙහෙසෙමි,
එහි අස්ථිර බව දකිමි,
රූපය ගෙන කලකිරෙමි,
මගේ දෑස නිවා ගැනිමට මම වෙහෙසෙමි,

පුතුනේ, ඔබද මේ ධර්මය දැකිමට කැමති නම්,
මගේ ඇස් දෙක උදුරා උගුලා ඔබට දෙන්නෙමි,
ඉන් පසු ඒ දෑසින් මා මෙන් නොරැවටී,
ධර්මය දකින්න වෙහෙසෙන්න,

ඔබට බුදු සරණයි!

- භික්ඛු ආනන්ද - බුද්දංගල
(මේජර් ජනරාල් අනන්ද වීරසේකර)